ความพ่ายแพ้... ดูแล้วไม่เป็นเรื่องที่พึงปรารถนาแต่คุณรู้ไหมว่าความพ่ายแพ้ทำให้คุณเป็นคนที่สมบูรณ์มากยิ่งขึ้นสังคมปัจจุบันที่เต็มไปด้วยการแข่งขันแก่งแย่งตั่งแต่อนุบาลเลยทีเดียวพวกเราถูกปลุกฝังให้ตั้งเป้าหมายที่ต้องอาศัยการชนะคนอื่นๆเพื่อให้เข้าสู่เป้าหมายเราลองมองดูเพื่อนๆของเราจะเห็นว่าหลายๆคนเป็นคนที่แพ้ไม่ได้ ไม่ผิด พวกเขาไม่ผิดยิ่งถ้าเป็นคนที่มีการศึกษาสูง ย่อมทะเยอทะยาน มากพวกเขามุ่งที่จะชนะ ชนะ และชนะ แต่ถ้าเขาเกิดแพ้ขึ้นมาละเขาจะทนไม่ได้ และพยายามหาทางออกที่รุนแรง พวกเขาเป็นโรคแพ้ไม่เป็นโรคแพ้ไม่เป็นนี้รุนแรงมากครับ ยกตัวอย่างเช่นในเรื่องความรัก ลองถ้าคนแพ้ไม่เป็นอกหักขึ้นมาพวกนี้จะมีปฎิกิริยาโต้ตอบที่รุนแรงมากทางออกของคนเหล่านี้อาจรุนแรงถึงขั้นฆ่ากันตายอย่างที่หนังสือพิมพ์ลงข่าวอยู่ทุกวันทำไมหรือ...ก็เพราะว่าเขาไม่รู้จักการที่จะมองเหรียญสองด้าน ว่า บางครั้งในเกมชีวิต เราจะชนะเรื่อยไปนั้นคงไม่ได้จะต้องมีบางเกมที่เรา ต้องรู้จักแพ้เปล่า...ไม่ใช่ไม่สู้แต่เมื่อถึงจุดที่เราเห็นว่าเราแพ้แล้วเราก็ต้องรู้จักที่จะยอมรับมันไม่ใช่ดันทุรังที่จะเอาชนะให้ได้แต่ฝ่ายเดียวเกมชีวิต...ถือเป็นเกมที่แตกต่างจากเกมอื่นๆรวมถึงเกมธุรกิจต่างๆที่ผู้เล่นมุ่งหมายจะเอาชนะอย่างเดียว แต่เกมชีวิตการพ่ายแพ้บางครั้ง กลับเป็นเรื่องที่มีค่ามากกว่าการชนะเราเคยลองถามตัวเองบางไหมว่า หากเราชนะ ชนะ และ ชนะโดยไม่รู้จักแพ้บางเลยนั้นสร้างความสูญเสียมิตรแท้ไปแล้วเท่าไรหรือทำให้เกิดศัตรูเพิ่มขึ้นมาหรือไม่แต่ถ้าเรายอมที่จะแพ้บาง เพื่อรักษา มิตรภาพอันดีผมถือว่าก็สมควรที่ยอมรับการพ่ายแพ้หลายคนคงเคยอ่านหนังสือประเภท How toที่เน้นให้มนุษย์เกิดความ ทะเยอทะยานและมีกลยุทธ์ต่างๆเพื่อเอาชนะคนอื่นแต่ผมว่าหนังสือประเภท How to ควรจะมีเรื่องของกลยุทธ์ต่างๆ ที่จะแพ้บ้างหากทุกคนในโลกนี้ตั้งเป้าหมายที่จะเป็นที่หนึ่งกันหมด Okมันคือความทะเยอทะยาน แต่คุณว่าสังคมมันจะน่าอยู่ไหมหากเราย่อมเป็นที่สอง หรือที่สามแต่เราสามารถที่จะสรรสร้าง ชีวิตให้มีความสุขได้สิ่งเหล่านี้มันมีคุณค่ามากกว่าหรือไม่ผมเห็นอ่านเรื่องราวนักธุรกิจหรือนักการเมืองที่ยิ่งใหญ่แม้ว่าในหน้าที่ การงานของพวกเขาจะทำงานได้อย่างไร้ที่ติเขาชนะมาตลอด แต่ในเกมชีวิตพวกเขากลับสอบตกเพราะเขาเอานิสัยในการเอาชนะ กลับไปใช้ในครอบครัวเห็นบางคนเลี้ยงลูก ให้ลูกๆแข่งขันกันครับถือว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่เราคงต้อง คอยบอกด้วยว่าเรามีสิทธิที่จะชนะและพ่ายแพ้เท่าๆกันบางคนสงสัยว่าหากเรายอมรับที่จะพ่ายแพ้นั้นเป็นการแสดงถึงความ อ่อนแอด้วยหรือไม่ ผมกลับมองว่าความพ่ายแพ้นี้เอง ที่จะเติมเต็มความเป็นมนุษย์ของเขาให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นเขาจะรู้จักดำรงชีวิตอย่างกล้าหาญที่จะเข้มแข็งต่อไปในอนาคตการที่คนหนึ่งจะย่อมรับถึงความพ่ายแพ้ผมว่าจะต้องใช้ความกล้าหาญ อยู่ไม่น้อยคนที่แพ้ไม่เป็นต่างหากละที่เป็นคนอ่อนแอ
ที่มา : เจ้วรรณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น